İsmi çok geçen ve Anathema'ya da dolaylı yoldan ilham kaynağı olduğu dillendirilen prog/atmosferik rock grubunun bu resmi ilk çalışması açıkçası beni tam da tatmin etmedi. Doğal olaraktan dinlerken Pink Floyd etkisini hissetmek bariz mümkün. Düzenlemeleri biraz bölük pörçük buldum. Deneysel yanı elektronik müziğe de göz kırpan soğuk bir atmosferden ki bu yönüyle de ara ara Blade Runner film müziği aklıma gelmedi değil, güç almakla birlikte bu yapıyı naçizane görüşüm, usandıracak kadar tekrar etmesi kıymet-i harbiyeyi öldürmese de süründürüyor. Misal güzelim
Synesthesia, arkadaki durmak bilmez elektronik beat yüzünden ki aslında o da etkileyici ama bir dur kardeşim yafu, gereksiz yere yara alıyor. Gereksiz demişken kısa ara parçalardan da genel olarak çok da hazzetmediğimi söylemeliyim. İşte bu gibi sebeplerle aklımı karıştıran bir albüm. İşte bu yüzden de dengesiz sıfatı gayet rahat kullanılabilir. Hem olağanüstü hem değil. Parçalar bir yanıyla müthiş diğer bir anıyla itici. Hem öyle hem böyle.
Albümü özetleyen parça is kesinlikle Burning Sky.
7,50-/10
Hit heaven far too high.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder