Özlem Tekin'in müzikal evriminin vardığı nokta olmasını dilediğim bir yerde bu grup. Geçen sene özellikle arabesk kokan Değmesin Ellerimiz ile başarılı bir çıkış yapan gruba dikkat kesilmemin asıl sebebi bütün çarpıcılığıyla Pembe Mezarlık klipleri oldu. Albümü dinlediğimde de bu fikrimin pek değiştiğini söyleyemeyeceğim. Gerçekten klas bir şarkı. Fakat albüm bir kaç sefer dinlendikten sonra yarattığı beklentiyi karşılayamaz hale geliyor. Bunun da bir nedeni soundun türüne göre popüler tınılara fazla açık olması. Gönül ister ki kulaklar distorşına doysun. Zaten mevcut güzel melodiler böylece karakter kazansın. Bununla birlikte imaj ve duruşla grup bu açığını bir ölçüde kapatıyor. Gotik imgelerin baskın olduğu çalışmada bazı şarkı sözlerinde gayet haklı olarak negatif bir hissiyat uyandıran ceset, tabut, mezarlık, kanser gibi sözcüklerin mutlu diyebileyeceğim ritimlerle temsili sonucunda üretilen grotesk atmosfer oldukça ilgi çekici. Bunda düzenlemelerin ve keyboardun katkısı da gözardı edilemez. Ayrıca aslen Sezen Aksu bestesi olan ve bir dönem Sertap Erener tarafından seslendirilmiş Yalnızlık Senfonisi de gayet iyi seslendirilmiş. Grup çıkışı bu popüler şarkıya klip çekerek kolay yolu seçmedikleri için bile bir takdiri hakediyor. Ama şu an çekseler hayır demem, diyemem.
7,50/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder