Güncel albümleri çok ihmal ediyorum. Neredeyse şubat bitiyor ve ilk 2011 albümümü yeni dinliyorum. Der TPK olarak da bilinen grup amerikan müzisyenlerle alman vokal ve aynı zamanda hasadamın güçlerini birleştirmesiyle kuruluyor. Fakat alman ruhu albüme yüzde yüz hakim, bir kere sözler almanca, hisler almanca, karanlık almanca. Türe çok aşina olmamakla birlikte post-punk'ın erken dönemlerinin izini taşıdığını tahmin edebilirim. Çünkü şarkıların kısa olması gibi bazı punk tavırlarına sahip albüm. Vokalin nutuk çeker gibi şarkı söyleme tekniği ve kaydın garipsiliğine de kısa sürede alışıyorsunuz. Özellikle albümün başlangıcı mühhtiş ritimler sayesinde yürek kabartan bir etkide bulunuyor. Gitarların halusinejik yankımasının parçaların kısalığı sebebiyle damağınızda bıraktığı eksik tat şarkıları tekrar tekrar dinlemenizi sağlayabilir, uyarması benden. Sonlara doğru aynı büyüyü devam ettiremiyor yalnız.
Dediğim gibi tür bu mudur bu türün tipik bir örneği midir bilemiyorum. Ancak gotik rock ve endüstriyel musiki (martial) gibi etkileri de damla damla hissetmek mümkün. İnternet ise özellikle krautrock ve noise rock diyor, bilgim yok susarım.
8,0/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder