Nedense grubun gereğinden fazla büyütüldüğünü düşünmüşümdür hep. Ne yapayım. Ben bugünlere nu-metal cenderesinden geçerek geldim. Sonra direkt melodeath (hail DT,IF ve AA), black metal devam ettik. O yüzden ne klasik heavy metal (Iron Maiden misal) ne de thrash'e (Metallica hariç zaten onlar da çok popüler) bulaşmışlığım oldu. Gençliğimde yani. Bir elimi tutup oğlum metalin hası budur böyle dinlenir diyenim olmadı kısacası... Aradan geçen onca zamanla birlikte albüme ısınmışımdırım belki umuduyla bir kez daha kulak verdiğimde, çok fazla şey değişmediğini görüyorum. Thrash deyince klasik sound nasıl olurmuş albüm onu gösteriyor. Enerjik sımsıkı rifler. Dinlerken bile insan nefes nefese kalıyor. Heavy metal havasını da sezinlemek mümkün. Mesela Motörhead gibi başlayan Face the Slayer favori parçalarımdan biri. Black Magic, zaten .. Mars'ta yaşamıyoruz değil mi? Bir de Crionics var güzellerden.
7,50/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder