Grup aynı yoldan yürümeye devam ediyor. Dramatik sinematik progresif post black metal gibi bir şey bu yolun adı. Otoban sayılmaz tali yol. İşte bu konspept sebebiyle şarkıları sırasıyla dinlemek gerekli. Aslında albümü (ki albüm 70 dakikanın üzerinde) 6 uzun parçaya ayrıştırmaya da gerek yokmuş. Albüm tek bir parçadan da oluşsa olurmuş. Çünkü yoğun bir muud ve tempo değişikliği mevcut parçalarda. Yanlış anlamayın baş yapıt demiyorum. Bir kere dinlemesi çok güç. Tempolu anı var sesiz kısmı var. Nakarat diye bir şey yok. O yüzden ritimler ve rifler önem kazanıyor. Bir şarkıda arz-ı endam eden bayan vokal bile bu yüzden büyük fark yaratıyor. Ayrıca kemanın yoğun kullanımı da ağızlarda şukela bir tat bırakıyor. İlk şarkıdaki enerji süper cezbedici. Albümdeki favori parçam ise Summertide Asp. Kapanış parçası da sunduğu ağır ve bazı kısımlarıyla füçuristik atmosferi ile pek bir etkileyici.
Önceki albümle kıyaslayamayacağım. Zira bu tarz albümleri dinledikten sonra aklınızda pek bir şey kalmıyor. Daha doğrusu aklınızda kalan şey albümü dinlerken duyduğunuz haz sadece.
8,25/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder