Doom-stoner havasından sıyrılıp klasik ama hoptempo heavy metal kisvesine daha bi bürünen grup bu albümüyle hala pek çok emsal grubun kıçına tekme savurabiliyor, savurmasına da kıyas noktası olarak belirlediğimiz Iron Will gibi bir şaheserin yanında sönük kalıyor. Aslında bu bestelerin daha epik, daha duygusal, daha agresif kısaca daha güzel versiyonlarını zaten dinlemiştik önceki albümünde. Bir de üstüne üstlük klişeler klişesi bir albüm kapağıyla çıkmıyor mu karşıma edepsüz.
7,50/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder