Hiç bir yenilik barındırmayan, na-oricinal çıkış parçasına kanarak bir değerlendirme yaparsanız büyük bir yanılgıya düşmeniz kaçınılmaz olur. Zira albümün geri kalanı sizi şaşırtabilir. Aslında hiç şaşırmamak lazım. Çünkü grup verdikleri araya rağmen İnsanlar'daki tarzı aynen devam ettiriyor. Demekki artık oturmuş kemikleşmiş bir sounddan bahsedebiliriz. Artık ne derseniz deyin buna, punk, alternatif metal, nu metal, modern rock, hiçbiri hepsi.. Ama bu sound gittikçe sertleşen sözlere uyan hatta onikiden vuran bir seçim daha doğrusu evrimleşme sürecinin sonucu. Hakim, Soykıran, Sahip , Das Motiv gerçekten dinlenilesi parçalar olmakla beraber herhalde türe sözleriyle ritimleriyle herbi herbişeyiyle Yobaz ve Misafir damgasını vuruyor olsa gerek. Ancak son şarkının bir bölümünün televole cins-i mukabilinden konuşma kısımları içermesi ikinci yarısındaki sert sepsert kısmın dinlenirliğini çökertiyor ki konuşmalı kısım ayrı bir track olsaydı keşkem dedirtiyor ki konuşmalı kısımı birkaç kez dinlemek kafi, skip abi forward da bu ikinci kısmın güzelliğini de geçmeleyelim. Ne dediğimi pek bilmiyorum, albüm şık bir hareket sergiliyor yani.
8,50-/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder