Hayko Cepkin, bir konserinde sahnenin önüne masa kurup demlenen zengin eşrafın çocuğuna paparayı vermişken, aslında çocuğa fazla da yüklenmek haksızlık olur düşüncesi zihnime hasıl oldu. Çünkü arabesk ağzı, rakı sofrası müziği ölüm metaforu üzerinde şekillenen bu son albüme fazlasıyla sinmiş durumda. Evet, karanlık bir albüm, dinledikçe daha da hoşlanıyorsunuz. Ama benim için bu yerel etkinin ağırlığı fazla gelmiş durumda.
7,25/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder