Albüm kapağına kanıp dinlemeye başladığım albüm hakkında ilkin kafamdan şu düşünceler geçti: Hangi akla ziyan müzik namına böyle şeyler yapılıyor? what is this? it is pensıl! Sonra mühim bir özeliğini keşfettim albümün. Servisde geveze zerzevatın sesini kesecek kadar bir gürültü sunuyorken bu gürültü huzursuz edici tepkimeler yaratan endüstriyel bir atmosferden ziyade albüm kapağının gösterdiği tüm beyaz ihtişama rağmen karanlık kuyuların en dibinde dolaşan öte-dünya, misal Sovereign ve Limited Space'deki Blade Runner hissiyatı, ambiyansını taşıması. Sonuç, 10 saniye içinde güzelcene uyu alemine kayış. Garantili bir on saniye. Bununla birlikte sahte pembiş pembiş ambalajlı huzur kandırmacası yok. İşte bu sebeple puanımı biraz gani veriyorum. Yoksa dediğim gibi şahsi fikrimdir, müzik adına pek bir şey bulamıyorum bu albümde.
Anlatmakla olmaz tatmak lazımm.
6,0/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder