Bu grubun arkasındaki isim Leyland Kirby, Zamanın Sonundaki Heryer namındaki uzun soluklu projenin bu ilk adımında cızırtılı plak sesleri ve boğuk bir soundun altında 30-40'lı yılların caz pop dans ezgilerini nostaljik değer uyandıracak şekilde bol tekrarlı bir formülle çalıyor. Besteler özgün mü, eski şarkıların yeniden yorumlanması mı , aradaki ayrım siliniyor. Youtube'da üst kattaki odanızda yatmışken alt kattaki bir caz toplantısı/partisini dinleyerek uyuklamanın keyfi ismindeki videoda buna benzer bir şeyler yer alıyordu. Yalnız şarkı uyarlamalarının bolca loop ve ambiyatik dokunuşlarla düzenlenmesi depresif bir hava katmakta. Sıcaklık rekorunun kırıldığı bu günlerde de benim adıma çok da çekilecek bir şey değil. Bünyeden bünyeye elbet derekesi değişir ama içinde sıkıcılık potansiyeli barındırır. Bir kaç şarkıda güzel bir yaratıcılık egzersizinin albüme dönüşmesinin sancısı.
6,25/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder