İçine en zor girebildiğim DSO albümü bu oldu. Yine de o kadar dinlemeye rağmen çok da ısınabildiğimi , benimseyebildiğimi söyleyemem. Hala black metal sınırları dahilinde kalıp önceki işlerinden o kadar farklı ki. Müzikal olarak post-hardkore ve hatta alternatif progresif metal öğeleri uçuyor gibi. Elle tutmak zor elbette. Önemli olan uyumsuz akorlar eşliğinde kaotik beste inşası değil. Hissiyat baskın. Nihayetinde depresif, iç burkan duygu selinin yıkıntıları kalıyor dinleyenin içinde. Post-metal ve hatta metalik shoegaze kulvarına doğru adımlarını uzatmışlar gibi. Akıbetleri hayli meçhul.
7,50/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder