Caz dünyasına son yıllarda Afrika tarzı hakim oldu, sadece zenginleştirmedi, aynı zamanda çeperini de yeniden genişletti. Afro funk türü Etiyopya ve Nijerya başta olmak üzere Afrika ülkelerinin yanısıra Abd'de de geçmişten beri güzelce icra edilir oldu. Bu yeni uyanış biraz konservatuvarlardan ve hipster çevrelerden de yükseliyor ve doğası gereği politik mesajları dolaysız iletmekten kaçınmıyor. Idris Ackamoor ile The Pyramids işbirliği artık bu üçüncü kayıtla birlikte kalıcılaşmış gibi görünüyor. Bu kaydın emsallerinden farkı 70'ler spirituel caz geleneğin gölgesini daha komplike besteler hani bazı bölümleri ile doğaçlamamsı dokunuşlar içeriyor, üzerine düşürüyor olması. Enstrüman zenginliği ve kuul ve chill out atmosfer değil de tavır albümün diğer öne çıkan özellikleri. Elbette kişiden kişiye değişir zayıflıklar da barındırıyor. Misal bestecilikteki kompleks ve bir türlü tam manasıyla ulaşamadığı funky eksikliği bana uymadı. Didaktik poetik söylevlerden de mümkün olduğunca kaçınırım ki bir kaç parçada buraya da sızmışlar.
7,50/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder