Kralkatili Güncesi'nin esrarengiz karakteri Auri'nin obsesif hayatına konuk oluyoruz. Bu uzun hikayenin yada kısa romanın en aksiyonlu sahnesini yazar Auri'nin sabun yaptığı sekiz sayfa olarak belirtse de haksızlık etmemek lazım. Havuz sahnesi veya dipsiz koridorlar arasında nedensiz şekilde paniklediği anlar daha öne çıkıyor. Yine de yetersiz. Ne karakterin hayatı hakkında gizemler çözülüyor, ne de Ursula LeGuin'in antropolojik hikayeciliğinin yanına yaklaşabiliyor. Yazarın çekincesine katılıyorum. Böyle bir şeyler yazmak istemiş ve paylaşmış. İyi, güzel ama asıl işinin başına dönsün.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder