Bir önceki albümde aman dikkat dediğim her şey burada daha da göze batar şekilde öne çıkarılmış durumda. Daha melodik besteler, elektronika kendini daha bir popa teslim etmiş, pop nakaratlı hard rock besteleri gibi. Kibar vokalli progresif rock klişeleri ve bir dönemin Depeche Mode etkisindeki Paradise Lost etkisi. Trans-core denen elektronik metalcore atakları... Bir an K-pop bile duydum sanki... Çok farklı türlere maruz kalmamış olan metal severler bu cümbüşü hayranlıkla dinleyebilir. Ama kısa süreli black metal vokali dahi benim nezdimde bu albümü metal olarak nitelemek için yeterli gelmiyor. Ben o ruhu alamadım.
6,75-/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder