Dinlemekten hiç bir zaman pişman olmayacağım türüne, dinleyicilerine sadık grubun son albümü, daha sert bir sounda yönelen trendin tersine bir gelişim gösteriyor. Depeche Mode tarzı tertemiz vokal ve synth ağırlıklı şarkıların da yer almasıyla Projector günlerini hatırlatıyor. Yine de sert ve sağlam şarkılar yok değil. Hatta akılda kalıcı yönleri ki son dönemde en çok göze çarpan eksiklikleri oluyor, Encircled, Neutrality ve Clearing Skies gibi şarkılarla pekişiyor. Gitarın tonu ve melodi yazımı bunda büyük etken. Ayrıca bahsettiğim slow şarkılarla duygusal yönden de doyuma ulaşabilirsiniz. Yalnız şöyle bir şey var ki insanın derisi yaşlandıkça katman katman oluyor, kalbimiz kabuk bağlıyor. Gençlik vakitlerimde dinlerken hissettiğim ah ulannn! dakikaları burada kulağımı okşayıp geçebiliyor. Tamamıyla benle ilgili bir durum. O yüzden çok daha iyi bir değerlendirme notuyla kapayabilirdim, objektif olduğumu hiç bir zaman söylemedim zaten. Öyle böyle çocuğumu emanet edecek kadar güveniyorum bu gruba. Evet, olmadığı için bu kadar rahat konuşabiliyorum.
8,0-/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder