Sesimizi duymuş olacak ki grup bu albüm ya da bonus CD mi demeli, ile biraz farklı yönelimler içine girmiş. Hala gotik metal kulvarı içinde at koşturuyorlar. Sertliğin dozajında iyileştirmeler görüyoruz, ılıman bir iklime girmişler. Duygusallık bir nebze artmış. Özellikle kemanın kullanıldığı (keşke biraz daha baskın olsalardı demeden geçemiyorum) şarkılar öne çıkıyor. Bununla beraber beste yazımında hala problemler görülebiliyor. Şarkılar başlangıç aşamasında aaa ilginç olacak etkisi bırkıyor, müzik susup vokal girdiğinde ise tabir-i caizse sıkıcılığa (doğru sözcük bu değil aslında, etkileyici değil, sönük) sürükleniyor. Albümün ilk iki şarkısı Whiteomega, White Skies, sonra Herodisiac ve kapanış parçası A Greater Darkness basitliği aşıp göz doldurabilen parçalar. Bir de aslında çok alakalı olmamakla birlikte dinlerken aklıma Tiamat geldi.
7,50+/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder