10 Temmuz 2009 Cuma

Arch Enemy - Doomsday Machine (2005)


Daha sert bir albüm karşımızdaki, sadece sound değil vokal de öyle. Geçin kadınlığı insanlıktan çıkmış bir vokal. İnsanı gerçekten albümden soğutuyor. Brütal bayan vokalin kendinden kaynaklı inceliklerini duymak istiyor insan halbuki. Gitar ve biraz da bateri hala güzel bir iş kotarıyor.
Biraz da tempo sorunundan kaynaklı bir ruhsuzluk var gibi tınlıyor albüm. Diğer aklıma gelen kelimeler ise monoton, homojen ve klişe. Bununla birlikte elinizin tersiyle itip dinlememezlik de yapamıyorsunuz. Bu neşimdi? Dilemma !

7,25/10

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder