Post rock camiasında hatırı bir değil pek çok olan grubun en sevilen ve de sayılan albümü hamsili bir kapağa ve afilli bir isme sahip. Sadece arkafonu olma ya da depresif depresif maniiik kalıbını ifa etmeyen çalışma deneyselliğe de açık. 21 dakikalık başlangıç şarkısı için daha ne söylenebilirki? Kimileri nefret ediyor, kimileri takdir. Ben bazen hoşlanıyorum bazen nefret ediyorum. Ama diğer 20 dakikayı oluşturan beş şarkı ise sular seller gibi akıyor. Her defasında durdurup tekrar başlatıyorum şarkıları daha iyi sindirebilmek için. O yüzden idem büyük. hah hah ... Elle tutulmuyor, su gibi maşallah. Albümün sevdiğim bir yanı da bu karışık (post rock, elektronik, krautrock, caz ve doğaçlama) matrise sürüsüylen enstrümanın müdahil olması.
Kesinlikle herkesin orasından ya da burasından seveceği, beğenilmemesi güç bir albüm, ama bana göre muhteşem değil ilgi çekici.
7,75/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder