Yaşar Kurt'un bu ikinci albümünde parçaların çoğu ilk yapıtındaki ozanca duruşla kaydedilmiş şarkıların orkestral yorumlarından oluşuyor. Şarkıların her biri alternatif sularda kaya taşı hükmünde olduğu için günümüze de sapasağlam kalabilmiş durumda. Hala gençliğim aklıma geliyor, hala eski İstiklal aklıma geliyor. Dolayısıyla nasıl muhalif ve kalbe dokunan, yara sızlatan beste yapılabileceğinin bir rehberi gibi önümüze serilmişler. Kusurlar var elbette, en başta Martı'daki bilinçli grunge söyleyiş tarzı. Bence.
8,0/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder