Requiem yorumunu merak ettim demiştim Ligeti'nin bir kaç ay önce. Biliyorsunuz dini eserler sınıfına dahil edilir klasik musikide, requiemler. Bu tecrübeyi korku temasıyla harmanlamak pek alışageldik bir şey değil. Ürkütücü, ötedünya bir şey. Yine de cenaze merasimi ayinleri ile ilgili olduğu için çok da mantıksız değil. Dİnlerken Kubrick'in maymunlu filmi geliyor aklıma, monolitin müziği değil miydi hakikaten bu? Kaydın ikinci parçası isminin işaret ettiği üzere dinleyeni şaşırtan bir maceraya çıkarıyor. Rasgele bağırışlar, çığlıklar, ünlemler, ciyaklamalar, patırtılar... Hani bunun canlı bir koro ile icra edildiğini düşünüyorum da güleyim mi, ağlayayım mı bilemedim. Sansasyonal olduğu kesin. Yetmemiş olacak ki benzer bir parça ile bu maceranın devamı gelmiş. Bu sefer ulumalar, maymun sesleri ve daha hayvani tınılara kadar deneysellik genişletilmiş. Canım istedi de bugün bu kaydı dinleyeyim demeniz ihtimal dışı. Klasik müzikte avangardlık nereye uzanırın cevabı olsa gerek.
6,50+/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder