Synth pop'u korku temasıyla yapan grubun kült çalışması. Korku temasını ne filmlerde ne oyunlarda ve anlaşılıyor ki ne de müzikte pek sevmem. Bu grubun prodüksiyonunda da bir şey var, duvar gibi önüme dikiliyor. Isınabilmekte zorlanıyorum. Bir nebze benim basit zihnime göre sofistike kalıyor. Onun dışında bilim kurgu ambiyansı, 32. Gün introsunu hatırlatır melodileri ve kulüplere layık agresif ritimleri kaydı güçlü tutuyor. Hele vokal katkısı ile konvensiyonel popa yaklaştıkları ender bir an var ki pek güzel. Albüm sonlara doğru sıkmaya başlıyor. Başlardaki şarkılarn her biri ayrı ayrı güçlü bir kimliğe sahipken garip bir şekilde albüm formatında yorucu kalabiliyor.
7,0+/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder