Son vakitlerde ismini çokca duyuran bir heavy metal grubu Sumerlands. 6 yıl aradan sonra çıkardıkları bu ikinci albüm de ilki kadar sevilmiş görünüyor. Doom tadı hissedilse de power metal ritimleri ve delişmen bir gitar işi göze çarpıyor. (bir şarkıda neoklasik rif gülümsetti doğrusu) Yalnız ben vokali pek sevemedim. Müziğin enerjisine eşlik edemediğini ve bir tık cılız kaldığını düşünüyorum. Epik metal denince Manowar o kadar baskın bir tarz hattı çizmiş ki insan ister istemez kıyas noktası için daha azını kabul edemiyor. Ayrıca besteciliği de zayıf buldum. Bütün şarkılar birbirine benziyor yafu. O kadar da çok dinledim halbuki. He, aynı değiller elbette ama fazlasıyla başka gruplara gönderme yaptığını hissediyorsunuz. Tekrar tekrar 80'ler hard'n heavy albümlerini hatim edenler için hoş bir meşgale olabilir. Benim için ise vokal tınısı, vokal prodüksiyonu ve tempo sorunsalı , Atlantean Kodex'de dinlediğim gibi devasa engeller olarak önüme dikildiler.
6,75/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder