Tanımlaması zor bir müzik yapıyor Oathbreaker. Bir yandan normal sesiyle modern metal etkili balad bölümleri seslendiren bir kadın vokal, diğer yandan black çığırtkanlığı ile dinleyeni sarsan bir kadın vokal var. Ve aynı kişiler. Rahat rahat black metal demenizin imkanı yok. Bestecilikteki duyarlılık moderniteyi işaret ediyor. Bu yüzden alt türlerin zenginliğine rağmen ve sayesinde post metal minvalinde atmosferik sludge daha uygun düşüyor gibi. Hissiyat ise inanılmaz bir mutsuzluk. Gotik ve darkwave bir dalganın aksi bir şey getirmesi mümkün değil zaten. Depresif, sarsıcı, çığlık çığlığa, ucundan kan damlayan jilet bir mutsuzluk. Grup da bu üçüncü albümlerinden sonra uzun bir süredir (bir tekli hariç) birlikte iş yapmamışlar. Bundan sonra ne yapabiliriz ki demiş olabilirler.
Çocukluğunuzu birlikte geçirdiğiniz kuzeniniz öldüyse bu aralar, pek dinlemeniz tavsiye edilmez.
8,75-/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder