Ömer Ağın, 70'ler TKP üyesi olarak mensubu olduğu milliyet ekseninde partisine yönelik değerlendirmeler yapmadan ve eleştiriler getirmeden önce Kürtlerin biraz da Anadolucu ideolojiye (Türkiye Türklerini sadece Orta Asya değil Anadolu'daki tüm kadim halkların sentezi olarak kabul etmek) benzer şekilde Doğu Anadolu'daki her kadim halkın devamı olduğuna dair uzunca bir tarih analizine ve Osmanlı'dan cumhuriyete Kürt isyanlarını doğuran sebeplerine ve hedeflerine eğiliyor. Söz verildiği gibi eşit kuruculuk-özerklik temelli işbirliği baştan tahsis edilseydi her şey farklı olabilirdi görüşünü savunanlardan. Mensubu olarak Lice başta olmak üzere yöre örgütlenmesine katkıda bulunmasına rağmen TKP'nin ilk kurulduğu günlerden kapanana dek, programatik düzeyde kısa bir süre hariç, faaliyetindeki Kürtlere bakışını kıyasıya eleştirmektedir.
Şükrü Yılmazer ağırlıklı olmasına rağmen aslında anlatılan bütün Turhallı Devrimci Yolcuların hikayesi. Turhal etrafındaki yerleşimlerin tersine ilerici bir geleneğin güçlü olduğu hatta köylere dek yayılan sol içi siyasi anlaşmazlıkların tezahür ettiği bir kasaba olmakla birlikte politik ayrışmaların hiç olmadığı bir yer de değil. Dolayısıyla maden işçilerinin mücadelesi, şiddete varan sağ-sol çatışmaları , darbenin etkileri kasabanın yaşadığı gerçeklikler olarak tarihte yer alıyor. DY siyasetinin takipçileri de dağlara çıkışları ve cezaevi süreçlerinde yaşamlarına devam ediyorlar ve hatta ÖDP kuruluşundan önce seçimlere katılacak kadar yerel faaliyeti tekrar canlandırabiliyorlar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder