Jorg Viyan'daki kurultaya daha önce ta Libya'ya kadar giderek tohumlarını attığı planlarının meyvesini almaya bi koşu şürekası ile giderken arkasında da Ölü Kral ölülerin hasatını yapa yapa ordusunu güçlendirerek onu takip ediyor. Seriyi sonlandıran bu cilt doğrusunu söylemek gerekirse biraz dağınık. İleri geri kanaviçe misali sonradan ittifak yapacağı hükümdarlarla ilişkilerini kuracağı maceralar peşindeki geçmiş , ölü çığırıcı Chella'nın hikayesi ve günümüzde yukarıda bahsini geçirdiğim yolculuk arasındadönüp duruyoruz. Ağır bir determinizmin sindiği kurguda ayrıca insanlığın kaderi konusunda anlaşmazlık yaşayan makinelerin ruhlarına da bir değiniliyor. Burda üzerinde yeterince durulmayan ana kurguyu besleyen arka yapının zayıflığı dikkat çekiyor. Ayrıca Ölü Kral'ın kimliği de çok erken açık ediliyor ve sonuçta şaşırmıyoruz. Son da çok tatmin edici bir şekilde bağlanmıyor. Bir nükleer felaket sonrasında sihrin fiziki dünyanın kurallarını değiştirdiği geleceğin dünyasında tam da öte dünyadaki bir mekanizmayı kapatmak için neden 2 çift el gerektiği konusunda pek de ikna olmuş değilim. Hiç bir ahlaki kurala bağlılık hissetmeyen soykırımcı cani bir pragmatist anti kahramanın bu sarsıcı karakterizasyonundan öte çok da güçlü bir senaryo ile karşı karşıya olmasak da iyice tatsızlaşan birbirinin taklidi fantastik kurgu piyasasına güzel bir esinti esdiri esdirivermiş gayri.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder