Yazar demek ki ilk cildin başarısıyla kendini daha bir ciddiye alır olmuş. O absürd aşırılık devam etmekle birlikte biraz da önüyle ardıyla diyalektik bağa sokulmaya çalışılmış ki okumaya sasuk bir tat bırakmış. Diğer bir deyişle eğlencesi kaçmış bir miktar. Anasını ve kardeşini öldüren amcasının krallığını elegeçirmiş bir şekilde bırakmıştık sayko Jorg'u. Büyümüş 18 felan olmuştur şimdi. Roman iki ayrı zaman çizelgesini takip ediyor. Genç olduğu vakit sanki sonradan olacakları sezmiş gibi yıkık Avrupa'yı gezerekten ve psikopat yol arkadaşlarını da feda ederek ittifak arayışına çıkar. Bir de büyüme hikayesi vicdan denen yabancısı olduğu şeyle buluşur. Büyücüler, eski teknolojiler, zombiler, vikingler felan... Diğer yandan her bir ufak krallığın, arka kapılar arasındaki mistik güçlerin ve halkın sevgilisi Temren prensinin Jorg'un prensliğini kuşatmasına direnişini okuyoruz. Tabi ki sevdiği Katherine ile netametli aşk hikayesi de manasız bir arkafon olarak unutulmamış. Bir yere bağlanacak ama burada değil belli ki. Edebi olarak farklı zaman dilimi, hatıralar ve günlük alıntıları gibi yöntemlerle edebiyata göz kırptığı oranda ilk esere göre genel kanı daha pozitif olmakla birlikte çok pek çok fantastik kurgu eser okuyan biri için sıkıcılığa doğru atılmış bir adım olarak değerlendirilmekten kaçamıyor. Zira yenilmez, umarsız, ahlaksız, karikatür gibi bir tipin hikayesi hakkında ciddi eleştiriler ve yorumlar okumak da benzer bir sıkıcı deneyim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder