Elektronikanın ağırlık kazandığı son döneme kıyasla sounddaki çılgınlığın biraz daha sertlik lehine dengelendiği ama o denge noktasında durmayıp progresif ve folk tınıları doğrultusunda yol aldığı bu albümle grup bir Roka Hasa, bir Rengeteg dönemi gibi olmasa bile dinleyenlerin beğenisi bakımından yeniden bir canlanmayı yaşamış. Özellikle gruba yeni selamün aleyküm diyecekler bu avangard kırık kafa işini gayet de sevecektir. Ama şunu da söylemek gerekli. Çeşitlilik bir bütünlük oluşturmuyor. Rastlantısallık ve eklektizm zıtlığı her zaman uyuşacak diye bir kural yok. Fütürizm ve uzay ambiyansı topraksı folk ve hep aynılığı tekrar eden cızırtılı gitar tonu ve gayriciddi ritimler -darbuka da var yafu - ile birlikte kafada böyle kocaman kocaman soru işaretleri hasıl oluyor. Daha önce de demiştim, grup yenilikçilik bakımından ince bir hat üzerinde yürüyor, bu sefer de direğin öte yanına sapasağlam vardılar ama bizim yüreğimiz de ağzımıza geldi.
7,75/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder