Piyanoda Benjamin Britten ve kemanda Rostropovich 60'larda bir araya gelip bu kaydı dolduruyorlar. Her ne kadar kemanın her zaman hayranı olmasam da burada tonu ve çalma tekniği oldukça hoşuma gitti. Romantik dönemin bestecileri Schubert ve Schumann'ın besteleri de sıkıcılığa düşmeden tam ayarında tuttuğu dengesiyle beni şaşırttı. Terennüm bile eyleyebilirsiniz o derece yani. Belki de hafiften hissettiğim Rusvari bir atmosfer de sebeplerden biri olabilir. Tarif et dersen edemem yalnız. Yalnız demişken Debussy'nin bu derlemede ne işi var, işte onu anlayamadım. Biraz ayrık duruyor.
7,75/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder