Sanki metal kısımları daha agresif ve dandun gibi. Karamsar bir hava hakimiyet kazanıyor dünyada yavaş yavaş. Savaşlar, cinayet her zaman vardı, var olacak. İnsanlığın varoluş şartı bu. Ya da grup üyelerinin vardır başka kişisel bi sorunu. En sevdiğimiz şeylerden biri de dertsiz başımıza dert yaratmak değil midir zaten? Yani sanki müziğe etkisi var böyle şeylerin elbette. Yoksa sadece bana mı öyle geldi vokalin boğazını daha bir yırttığı bu kayıtta. Diğer yandan post-rock'a göz kırpan akustiğe yakın introlar outrolar pasajlar yok değil. Yalnız albüm bence 2. şarkıda başlıyor asıl. II , IV ve VI çok sıkı parçalar. Son şarkı ki VI oluyor grup uzaylı ambiyans girişi uzun tutarak yabancısı oldukları bir alana ayak basıyor, şarkı tertemiz vokalin geçişiyle black metal angstına evriliyor. Pek güzel. Bu kaydın da ufak bir bonus sidisi bulunmakta. Melodik ve epik tatlarda klas black metal parçasının ardından üç adet akustik ağırlıklı neo-folk şarkı yer alıyor. O kadar gürültünün ardından taze bir hava soluklanıyoruz. Uzun lafın kısası, belki geleceğin değil ama günümüzün atmosferik black metalini layığıyla temsil ettiklerine inandığım, hayal kırıklığı yaratmayan, yapıtları arasında ufak tefek farklılıklar sergilemekle birlikte özünü muhafaza eden sıkı bir grup Fen.
8,0+/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder