Yine hakkı yenen bir albüm. Vokal hala ilk albümdeki adama emanet. Yalnız bu sefer biraz kontrollü gidiyor. Albümün temposu da düşmüş durumda. Ancak eleştirenler bir yönden haklı, her ne kadar süper bir kaç şarkı olsa da vasat parçalar yüzünden albümün geneli etkilenmekte. Süper şarkı derken melodisiyle riffleriyle We Are Not Separate, sözsüz Creation ve en bi muhteşem Song of Roland namındaki besteleri kastediyorum. Belki de grubun gelmiş geçmiş en iyi şarkıları. Diğer albümlerindeki yeni yönelime (her ne kadar ipek gibi bir vokalle taçlandırılsa da keyboard ve klasik müzik ağırlıklı daha gevşek çalma stiline başvurulmuş bir progresif-power metal'e istinaden altyapının ve bas ritimlerin heavy metal tabana dayanmasını tercih ederim) kıyasla sözümün arkasındayım. Bu arada gitarın tellerini tıngırdatan ve bestelerde büyük emeği geçen grubun beyni Youngblood'a da selam çakalım.
7,25/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder