Bir süredir rock namına isim yapmış kayıtları dinliyorum. Özellikle yetmişlerdeki, altmışlar da olabilir farketmez, albümlerin değerlendirilmesinde abartıya kaçıldığını düşünüyorum. O günlerin bağlamında oldukça devrimci bir ses yankılatmış olabilirler. Kırk sene geçmiş üzerinden yahu. O günleri de görmediğim halde neden ezbere ben de o kayıtları efsane diye kabul edecekmişim ki? Saygı hürmet gösteririm, eyvallah, o ayrı. Neden birden celallendim? Deneysel rock kulvarında Almanya'yı temsil eden ve krautrock janrıyla etiketlenmiş gerçekten hakikaten efsanevi bir grup Can'i dinliyorum çünkü. İlk şarkılar hoş güzel. Oh Yeah cidden oh yeah beybi bir şarkı. Ya sözler tersten söyleniyor ya da Japoncaya geçti arkadaş. Her halükarda sıkı, çünkü şarkının bir melodisi var. Deneyselliğin tavan yaptığı, o zamanki ses kayıt prodüksiyonda teknolojinin getirdiği her yeniliğin kullanıldığı Aumgn ve Peking O ise çocuğum olsa sevilmez. Özellikle ikincisinde bazı denenen şayler var ki günümüzde tabiri caizse komik kaçıyor. Üstelik albümün başlangıcındaki atmosfere de bir katkıları yok ve uzunlar. Yani süreleri çok uzuuuun.
7,0/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder