1 Aralık 2012 Cumartesi

Sarratum - Old, Cold, Untold (2009)

En has black metal dinleyici için kayıt kalitesinin kötü olması makbuldür. Ama bir yere kadar. Kendi içinde bile kalite olarak tutarlılığı yakalayamamış bir albümle karşılaşana kadar en azından. Burada da parçaların prodüksiyonu kötüden banyoda kaydedilmişçesine berbat arasında değişiyor. Ki büyük ihtimal bu da aslında bu albümün bir tür derleme olduğunun göstergesi. Ve bu durum da isteristemez dinlemeyi ve konsantrasyonu olumsuz etkiliyor. En dikkat çekici özellik bu olduğu için girizgahı böyle yapmayı tercih ettim. Üstelik bu yerli sahneyi temsilen müziğini yapan yeraltı grubunun (kişisi) albümünde bir diğer dikkat çeken nokta ise soundun henüz  oturmamış olması. Bir yandan Summoning benzeri ki saygı albümünde de yer almışlardı, atmosferik black metalden Joy Division vokalini andıran bir tür deneyselliğe oradan güçlü melodilere tür içinde kalmak şartıyla yer vermekten çekinmiyor. Kulağa her ne kadar hoş gelse de yine dinlemeyi zorlaştıran bir faktör. Bununla birlikte bu arayış aslında bize çok iyi ifade edilemese de parlak bir yaratıcılığın izlerini sunuyor. Neredeyse disko ritmine bağlanan Black Rose bu anlamda oldukça manidar bir örnek.

6,25/10

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder