Yorgunluktan bitap durumdayım. Pazar eve iş getirdim ve o günden beri mesai üstüne mesai ve yolda geçen uzun vakitler. Hakikatten, Asya tarafında ümraniyeye altunizadeye atakente yakın olup da ev arkadaşı isteyen var mı yanına? Neyse, İşte Barış Manço'nun ilk albümü. Aslında o güne kadar çıkarttığı 45'liklerin singleların bir toplaması bu. Dolayısıyla farklı soundlara açık bir çalışma. Efsane şarkı Dağlar Dağlar, Derule, Kağızman gibi türkü kokan , -da ne demek bariz türkü , parçaların yanısıra garip batı tarzında hatta country denebilecek kadar en batıda bir tarza rastlamak da mümkün. Misal Seher Vakti, çok ilginç bir sentezi yakalamış ustamız. Zaten vokal performansı namına kelam etmeye gerek yok. İlk yılları olduğundan dolayı müzik aleminde, ses daha bi berrak daha bir duru, bazı parçaları yakışacak kadar dozda karakter aşılamak için kullandığı vokal teknikleri de şahane. Örneğin açık e'nin kullanımı ya da buradaki orkestra versiyonu dinlemesi apayrı bir keyif sunan Kol Düğmeleri'nin sonundaki atraksiyon gibi. Sound ise zaman aşımına uğramış biraz. Günümüze göre hayli enteresan, zaman zaman beste açısından değil de düzenleme açısından, müziğin tarihsel gelişimi ders notlarından çıkmışcasına bir antikalığı sezimlemek mümkün. Tabi kulaklar distorşına alışmış durumda. Diğer içerdiği şarkılara da baktığımızda duymadığımız bilmediğimiz yok gibi. Katip Arzuhalim, Kirpiklerin Ok Ok Eyle, İşte Hendek İşte Deve, Bin Boğanın Kızı gibi parçaların yanına nedense Ağlama Değmez Hayat'ı pek yakıştıramadım gayri. Bu kadar.
9,0/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder