Garip bir albüm bu, hem çalakalem baştan savma kaydedilmiş gibi duruyor hem de yılların emeği var gibi. Hem olabildiğince kaotik hem de seyrek (işte bu sebeple kıymetli) riflerin sıcaklığıyla kolay dinlemelik. Aslında Deathspell Omega'nın yanında nice black ve death grubu, diğer türlerden söz etmiyorum bile, çocuk korosundan farksız duruma düşüyor. Müzik dinlemek bile zevksizleşebilir, aman dikkat.
Bu albümün bir diğer özelliği ise parçaların sıralanışı. Birbiriyle bağıntılı şarkılar sanki bitimde yer alan Devouring Famine (dinlemek insanı tüketiyor vallahi) ve Apokatastasis Panton için varlar.
9,0/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder