İstanbul'un işgalinden sonra direnmeye çalışan İttihat Terakkici kadroların yaşamlarını topçu Yüzbaşı Cemil üzerinden anlatan yazar, özellikle diyaloglar aracılığıyla o dönemin politik yapısını sorgulamaya alıyor. Şu an bize inandırılan milletçe yek vücut olduk, düşmanı yurttan kovduk hikayesinin tersine, batı Anadolu halkının İttihatçı önderliğindeki yukarıdan modernleşme projesine karşı biraz da İtilafçı propagandasının etkisiyle geleneklere sarılarak işgale teslimiyet içine girdiğini öğreniyoruz. Düzenli ordu kurulmadan önce pragmatik bir yaklaşımla çetelerle yapılan işbirliği neticesinde mert yürekli ve vatansever efe efsanesinin de oldukça zayıfladığını görmek şaşırtıcı değil. Yarı-kendiliğindenci direniş hareketlerinin zamanla Atatürk etrafında kümelendiği süreçle birlikte nispeten az bilinen işgalden kurtuluşa kadar olan durgun zaman dilimi bir nebze de olsa aydınlanıyor. Tabi bir romancı gözüyle.
Okuduğum baskı gayet eski, sahaflar fuarından 5 tlye almıştım. Kapağı siyah ve kırmızı renkte. Birkaç kalpaklı süvari silueti yer alıyor. Dil olarak ilk yayınlandığı 1965'e göre erotik, küfürbaz, oto-sansürsüz bir yol izleniyor. Belki de yalancı bir ehlileşme bu döneme özgüdür. Kısacası gençliğimde beni oldukça zorlayan bu tarz klasik yerli eserlere daha rahat yaklaşabildiğimi söyleyebilirim. Ucuza ordan burdan alınacak yerli klasiklerle kütüphanemi zenginleştirmem bir şart haline dönüştü.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder