İlk dinlediğimde bitmek bilmeyen süresiyle, tam bir buçuk saat dile kolay, tilt eden albüm sonuçta her ne kadar sound olarak belli bir yumuşama sergilese de, progresif hard rock diye bi şi var mı acep?, dinlemesi kolay olmayan bir sürece sürüklüyor bizi. Aslında çok da kompleks sayılmaz besteler, görecen konuşmak gerekirse. Sulandırılmış biraz da zamanın alternatif rock sounduna yaklaşılarak popüleştirilmiş besteler, itiraf etmek gerekirse , albümün güzel tarafını oluşturuyor. Yahu şu son dinlemeyi ve bloga girişi bile iki günde yapabildim, zorlayarak o da. Neyse metalcilik kisvesinden biraz sıyrılmak gerek zevki alabilmek için. You not Me, Peruvian Skies ve Holow Years gibi hafşf tonajlıların yanısıra Lines in the Sand güzel parçalar. Ama olağanüstü bir şey yok. Grubun fanları bu albümü pek sevmiyorlar, onu da söyleyeyim yani.
7,0+/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder