7 Kasım 2010 Pazar

RETRO: Rotting Christ - Genesis (2002)


Pataküte ruh ezen bateri ile riflerle bu kargaşada boyun kırmadan çıkabilmek mümkün mü? Grubun belki de en groovi enerjik ritmik albümü olmasından kelli bu albüm en bi favorilerim arasında. Şarkıların hemen hepsinin gideri var. Ancak Nightmare, The Call of the Aethyrs ve Under the Name of Legion ölüye bile kafa sallatacak enercazgırlıktı eserler. Melodik black metalin başat örneklerinden bir olan bu albümün elbette eksiklikleri zayıflıkları yok değil. Gregoryan koro etkisini yadsımamakla beraber bazı anlar gotik metal ve dark metal etkisinin daha bir disipline edilebileceğine inanıyorum. Parçaların genel bir formüle sahip olması, ben böyleyim dadadan sen şöylesin gibi sözler, da olumlu bir etki yaratmamakla beraber grup zaten hiç bir zaman teknik anlamda kompleks müzik yapmadı. O yüzden güneşe dönüp iyisin güzelsin de bazen fazla ısı veriyorsun diye kızmak yerine keyfimize bakalım.

9,25/10

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder