Nintendo-core gibi bir müzik dalının bile türetildiği günümüzde progresif metal olarak karşıma bu çıkıyorsa pek etkilenmiyorum doğrusu. Evet evet avantguard ile progresif metal farkını biliyorum. Ama yine de daha helecanlı egzantrik bir şeyler bekliyordum. Bu arada vokalin değişimi yine vokalin en zayıf halka konumundan çıkaramamış. Yine de ileri bir adım. Ancak yüksek oktavlara kadar ilerlemeseydi dinlencem daha bi keyifli hal alırdı. Misal Another Day..
Metallica'dan ucuz pop-rock'a hatta Michael Jackson'a hatta ve hatta gülmeyin Elton John'a garip şeyler duyumsuyabiliyorum. Bu da albümü daha eğlenceli kılıyor. Pull me Under ve kısacık içi dolu fıçıcık balad Wait for Sleep, hadi zorlayalım Learning to Live beğendiğim parçalar oldu. Ama bu vokalle şunu söyleyebilirim, sadece vokal değil grubun biraz pişmesi lazım. Bu haliyle bu albüm nasıl efsanelere katılıyor onu da anlamak mümkün değil.
7,0/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder