30 Mayıs 2009 Cumartesi

Arch Enemy - Burning Bridges (1999)


Her ne kadar albümdeki parçalar bilindik müthiş riflerle ve sololarla örülü olsa da , genel bir özelliksizliği paylaşıyorlar. Akılda kalıcılıkları yok. Vokaller eski thrash etkisini kaybetmiş. Kısaca daha progresif bir hattı izliyor albüm. Daha önceki thrash kalıplarına uygun vokal albüm içinde göze batmıyordu, en fazla ilginç bir öğe olarak düşünülebiliyordu ama burada müzik melodikleştikçe vokal de kendi tarzını müziğe uygun hale getirmeye çalışmış. İşte bu da rahatsızlık yaratıcı bir nokta olmuş kanımca.
Hoşlanmak için çok uğraştım. Güzel ama aklıma gelecek ilk death albümleri arasında yer almıyor.

7,75-/10

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder