yazarın ilk 1983'te basılan bu öykü kitabı Sait Faik ödüllerine de layık görülmüş. Eser sadece 5 adet öykü içeriyor, diğer bir deyişle genelde uzun öyküler bunlar. Diyalog eksikliği hemen göze çarpıyor, karakter analizi temelinde ilerliyor hikayeler. Bu durumda hızlıca okunan, akıcı metinler olduğunu söylemek de sözkonusu değil. Hayatla sorunu olan , korkak tipler konu alınmış ve çoğu da erkek. Yazarın hayatından kesit taşıyan öğeler kendini belli ediyor: eski, ferah apartmanlar, aristokratik geçmişlerin ardından düşüşe geçmiş aileler. Sıradan hayatların yaşadığı umutsuzlukların kesiti paylaşılan. Yalnız bir öyküde , Leyla'lı olan bu genel çizgiyi zorlamakta. Okuyana göre değişir, ya en iyisi kitabın ya da en kötüsü.
Diğer ilginç bir tespit ise hikayelerin biri hariç 1981/82 yılında yazılmış olması. Kendimi daha doğru ifade edeyim, eski solcu bir karakterin ki kadınları kolay lokma görme düşüncesiyle geçici bir heves dönemi olarak tarif ediliyor, sıfatına gönderme dışında siyaseten hiç bir şey yok.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder