Daha sıkı, daha profesyonel, akustik ve amansız şiddet arasında dengeli uyum, daha teknik ve hala olabildiğince komplike. Çok tatlı anlar var çünkü parçalar farklı farklı anlardan oluşuyor. Önceki albümlerdeki bu anların koleksiyonu olma durumu gittkçe düzeliyor. Parçalar kendi içinde akışkan. Sert tonaja kayan vokali de seviyorum. Lakin bu tarz müzik artık bana pek de hitap etmiyor, perdesiz gitarın tonu, solo atan gitarın bazı bazı tonları, diğer gruplara hala hatırı sayılır benzeme durumu, vokader uzaylı sesleri... Düz bir adama dönüştüm, dümdüz.
6,75+/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder