Kulaklarınızın pasını dikenli telle temizleriz demek istemişler sanırım. Accept'i biliyorum bilmesine de AC/DC benzeri cörtlek vokallere bir türlü ısınamadığımdan hiç adam boyu dinleme işine de girmedim. Hareketli güzel bir heavy metal albümü. Döneminde ses getirmiş olmalı. Birileri demiş ki biraz AC/DC, biraz Scorpion biraz da Judas, cuk oturmuş bu tanım valla. Üçü arasında gidip geliyor besteler. Albümün özellikle başlarında melodik NWBHM rifleri parıldamakta. Sonra ara ara amerikan ekolü devreye giriyor. Can't Stand the Night gibi itici bir güzelliğe sahip slow parçayı da sonlardaki stadyum hard rock şarkısı Midnight Highway'i de düşününce bu bir çeşitlilik midir yoksa oturmamışlık mıdır, düşünmek lazım. Ki aslında bu grubun üçüncü uzunçaları. Kararsızlıklarını yenmiş olmaları lazımdı yağni. Neyse, öncüllerin sönük olduğuna dair genel kanı sebebiyle dinlemeyi elemişim zaten. Slow rock parçaların köpeği olduğum için başka bir vokalle kaydettikleri ve zati bildiğim Breaking Up Again de kıymetlimistir.
7,50+/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder