Ethiopiques serisinin ki bildiğim kadarıyla otuzlara varmış durumda, bu ikinci eseri tek bir enstrüman eşliğinde türkü tüttüren Etiyopyalı ozanların yani azmarilerin eserlerine odaklanıyor. Bu kadar yalın bir sesle temponun, çığlıkların, ıslıkların eşliğinde daha ilk iki şarkıda parti modunun yakalanabilmesi takdire şayan. Yalnız aynı şarkıcıya ait testere sesli çalgı eşliğinde söylenen 4 ve 5. parçalar direkt kayıttan silinmeli. Sonrası da gelgitli, iyi ve vasat anlar bir medcezir. İlkel duyguların direkt teşhiri ve insanlığın coşkusu bir yandan, bir yandan da o coğrafyada da somutlanan insanı insan yapan şiddete meyilliği. Anlayamıyorum çoğu zaman.
7,50/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder