DIIV formülü bir türlü işlemiyor. Çok güzel bir fikir ve güzel bir atmosfer, ilk yapıtında da dediğim gibi. Bu albümde öncekine göre daha da pozitifler. Dinlerken uyandırdıkları The Cure dinleme isteği ile çelişkili olsa bile böyle. Gayet de melodikler, üstelik ilkine göre daha kolay ısınabiliyorsunuz. Zaten kışın bitiminde , daha kışı geride bırakmadan üzerinize yağan güneşlerin ışıltısı kıvamında hissiyat duymak mümkün. Ama albümü baştan sona, aynı şekilde şarkıları da öyle değerlendirmek boynumuzun borcu. Güzel bir fikir, bir melodi, bir riff bulup parçalarda sadece o fikre yaslanıyorlar. Netice de benzer bir sound ve atmosfer içinde kendinizi benzer bir sarmal içinde bulmanız kaçınılmaz. Bir iki tık da kaydın uzun olduğunu ekleyebiliriz. Yağni, potansiyelini bertaraf edenlerde bugün yine DIIV. Ondan bu kızgınlığımız. Dust'taki cayır cayır gitar solosu ise güzel bir anımız.
6,75/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder