80'lerden bu güne türün yapıtaşlarını koyan gruplardan biri Morbid Angel. Thrash metal etkili ilk kaydından itibaren dinleyicisiyle gelişiyor, epik ve mitik, hikaye anlatıcılığına dayanan albümleri yıllar boyunca farklılaşarak bu gelişmenin işareti olarak ortaya konuyor. Vokal değişimiyle birlikte bu albüm geçmişi ile kopuşu biraz daha belirginleştiriyor. Okült Mezopotamya etkisi sözlerde ve bazı ritimlerde devam ediyor etmesne de bence önceki albümlerindeki etkiyi uyandıramıyor. Bestecilik anlamında ise dur kalk bölünmeler gruuviliği öldürüyor ki bazı rifler tekrar edilmeyerek harcanıyor. Yani bir bakıma grup dinleyicisine biz kendimizi geliştirdik, artık kolaycılığa kaçmıyoruz diyerek onları zorluyor. Bir, ben grubun hayranı değilim, iki, death metal'i öğreneyim, kulaklarım sert sound aradığında doyursun diye dinliyorum. Yani gitarın ve prodüksiyonun migren zonklattıran tonlamasını da düşününce bu kadar zorlamaya gelemeyeceğim vallahi.
6,25/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder