Ty Seagall diye bir adam var, yalnız veya şürekası ile birlikte her sene üç albüm felan çıkartıyor. İşin garibi her yapıtı da beğeniliyor. Her ne kadar yeniden pişirilip pişirilip sunulan garage rock soundunun hayranı olmasam da bu adamcağızın grubunun bu albümünü beğendim. 60 ve 70'ler rock müziği ile haşır neşer olmayan biri olarak bile sound oldukça tanıdık, tür içinde çok da yeni bir şeyler sunmuyor. Ancak şarkıları olabildiğince melodik bir hale getirip kendisini can kulağıyla dinletmesini biliyor. Biraz ne derler, ee yavşak, terbiye mi takınayım gevşek vokali saykedelik musikiye yakışmayan bir punklık tarzında icra etse de yine de müziğine uydurmayı başarıyor. Sonuçta bir kaç dinleyişte ısınabileceğiniz gayet rock'n roll bir kayıt çıkıyor ortaya. Albüm kapağı da müthiş diğer yandan.
7,50++/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder