Ağır minimal sessizliğin sakinliğin yavaşlığın boğduğu bir tür ambiyatik pop ile karşı karşıyayız. Yani Radyo Eksen'in en sevdiği tarzlardan biri. Her ne kadar arada bir gitar devreye girse de can-ı gönülden daha baskın bir hale gelmesini dilemekten başka bir şey gelmiyor elimizden. Yoksa özellikle albümün başında eski Mısır ezgisine yaklaşan Judas, ya da olabildiğince tirajikomik bir ruh hali üzerinden yükselen albüme adını veren şarkı ya da gitar sayesinde göz dolduran High Definition'ın güzel melodilere sahip olmadığını söyleyemeyiz. Karanlık ve bittabiki bayan vokal sebebiyle Black Box Recorder'ı hatırlatan albüm, tabir-i caizse bu bayık hat boyunca ilerlemesi sebebiyle zor yutulur bir hap gibi. Ancak belirttiğim sebeplerden dolayı da büyük bir potansiyelin biraz cömertçe harcandığını görebiliyoruz. Yine de kötü değil, hiç değil. Sadece, niye? niye?
6,50/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder