22 Şubat 2010 Pazartesi

RETRO: Aylin Aslım ve Tayfası - Gülyabani (2005)


Mutluluğun yolu majezikten geçer..
Her ne kadar yerli piyasada kaliteli çalışmalarıyla müstesna bir yerde tanımlayabilsek de tıpkı Nil'in son albümü gibi bu albümün de kaydı soğuk modernizmin tipik bir örneği. Belki de önceki dönem solo procesinde daha sıcak şirin bir sounda sahip olduğunu bilmemin bir etkisidir bu. Ne gülyabani ne de kalender meşreb ustura titizliğiyle eğlencenin yaratılamaycağını gösteriyor. Tabi ki benim şahsi fikrim bu. Diğer yandan sözlerdeki toplumsal gerçekcilik bir yerde, Güldünya mükemmelliğe ulaşırken genelde garipselliği geçmeyi başaramıyor.EEEEEEhhhHHH Dediklerimi boşverin. Garip bir albüm bu, aldığım keyif ruh halime dinlediğim ortama göre değişiyor. Kimi zaman banalın önde gideni kimi zaman modern zamanların arka sokak rock'ı.. Değişmeyen şeyler de var. Böyledir Bu İşler ve Ahh hep iyiler arasındayken en dipteki şarkı da hep Ayben düetli Gelinlik Sarhoşluğu oluyor nedense.

7,0/10

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder