6 Temmuz 2008 Pazar

Klaxons - Myths of the Near Future (2007)


Geleceğin müziğini yaptığını iddia eden ve anlamsız şekilde (aslında biraz anlamlı da artık tür isimlendirmesi mevzusunda gelinen son noktada anlamsız) nu-rave olarak adlandırılan bir tarz aracılığıyla müziklerini icra eden, benim tarafımdan ise son yıllardaki trende bakarak basitçe dans-rock şeklinde tanımladığım grup, geçen sene iyi bir çıkış yapmıştı. Dinlediğim mükemmel It's Not Over Yet coverı ( ki aslı Grace adlı bir hanfendinin seslendirdiği disko parçası, onu da merak edip indiriverdim ve coverın nasıl başarılı olduğunu bir kez daha anladım) ve Golden Skans adlı parçalarının neticesinde albümlerini yutup sindirivermek farz olmuştu.
Üstüste binmiş en az iki vokal, aslında toplamda dört galiba, eşliğinde söylenen parçaların sözleri bana pek bir şey ifade edemedi, ya da vardır kendilerince bir anlamı. Üstelik vokallerin birinin gay tarzında bir tizliği sahip olması, yine tiz elektronik cızırdamalarla birleşince güvendiğiniz kişiler haricindekilere dinletmemeniz gereken ilk on grup içine sokuyor grubu. Belli başlı parçalar: Atlantis to Interzone, çılgın sirenlerle başlayan yırtıcı bir nakarata sahip elektronik disko "rave" parçası. Aynı zamanda diğer birkaç parça gibi gitarlarda Kutup maymunlarını tekrar etmişler. Golden Skans güzel kelimesiyle tanımlanabilecek vokal ağırlıklı aydınlık bir şarkı. Tamamiyle elektronik parçalardan biri ise ilk dinlediğimde oldukça şaşırtan , albümdeki favorilerimden Isle Of Her. Funky basları ve aksak söyleme tekniğiyle full eğlence sunan Forgotten Works'un ardından albümün ikinci büyük bombası Magick patlıyor! Ve geçen senenin en beğendim parçalarından hayat boyu başarı ödülü sunabileceğim It's Not Over Yet hemen akabinde, çıldırtan synthle yer alıyor. Diğer parçaların arasında da kötü yok.
Özgünlüğü büyük ölçüde yakalasa da kendi içinde zaman zaman tekrara düşen, gitar ve sert "rave" müziğine ağırlık verse ve gitar tonlarında Arctic Monkeys taklitliğini aşsa büyük ilerleme kaydedeceğini düşündüğüm grubun ülkemizde konseri için bekleyenler arasında yerimi sessizce alıyorum. İşte bu saydığım sebepler neticesinde de tek başına güçlü duran parçalar bir albümde toplanınca garip şekilde ters sinerji yaratıyorlar. Nihayetinde ikinci albümleriyle ya yükselecek ya da düşecek, yani sabit kalamayacak ama umutla baktığım bir grup.
(8,75/10)

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder