Rammstein, her şey aynı ve her şey daha pop. Yavaş yavaş sönümleniyordu. Ama bir o kadar dimdik ayaktaydı. Biraz heyecanlandırıyordu, biraz da uyutmayı ihmal etmiyordu. Bir kuleydi göğe yükselen ve bir siloydu yeri delen. Bir şey olmasa bile kesinlikle bir şeyler oldu. Üstelik terbiye bozmaya devam ediyorlardı. Ototune'ü de ilk kez duydumdu kendilerinden. Hiç de ayıplamadım. Çünkü delilere ne yakışmaz. Bir hesap makinesi, yeşilinden dolar banknot ve yalan dolan... Hatırlayalım konumuz Rammstein. Onların da eline bir baston, üstüste giyilmiş basma etekler ve yüzlerinde hep bir gülümseme.
Not:Olafur remiksi... özlemişim dinlemeyi Olafur Arnalds'ı.
7,0+/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder